Die tyd gaan baie vinnig!

Ik besef me dat het al een tijdje geleden is dat ik mijn laatste blog geplaatst heb. Ik heb de vorige blog terug moeten lezen om te zien welke indrukken ik toen allemaal te verwerken heb gehad. De afgelopen weken zijn er veel nieuwe indrukken bij gekomen. In Afrika duurt het soms weken voordat je duidelijkheid over iets krijgt, vandaar dat ik besloten heb om de blog nog even op zich te laten wachten. Inmiddels lijkt het er wel op dat ik meer structuur opbouw en mijn eigen plek ga creëren hier in Douglas. Toen ik de vorige blog schreef, was ik nog niet begonnen met mijn stage. De eerste week hebben Romy en ik 1 uur per dag, gedurende 4 dagen, op het sportveld gestaan. Ik had mezelf voorbereid op het ergste scenario wat betreft het begeleiden van de drukke kinderen, dus vol goede moed ging ik voor het eerst 20 kinderen begeleiden. Het ging me allemaal best goed af en ik vond het leuk om te doen. Het was, en is, niet waar mijn passie ligt, maar een leuk project is het zeker. Het sportveld is een gevaarlijke plek, dat constant ‘gescant’ moet worden. De kinderen hebben niet alleen veel energie, maar zijn ook flink gewelddadig. Daarnaast is er op het sportveld geen schaduw te bekennen, behalve in de struiken – waar drugs en alcohol verkocht wordt. Geleidelijk aan hebben we de uren op het sportveld uitgebreid, waardoor we nu 2 uur per dag met de kinderen spelen tussen half 3 en half 5.

Intussen zijn er 5 studenten van Pedagogiek bijgekomen, waaronder Floris, onze partner. Wat maakt dat we nu met 18 meiden op 1 locatie wonen. Toen Floris in Afrika arriveerde, verbleven wij voor een weekend op een andere locatie. Inmiddels heb ik ook ervaring opgebouwd met kakkerlakken in de keuken en koude douches. Ik kreeg de kans om mee te gaan met de introductiedagen van Floris. Zo zag ik andere stageplaatsen, waardoor mijn blikveld verder verbreed werd. Ook heb ik toen het armste gedeelte van Breipaal gezien en de vele kerken. In Douglas zijn maar liefst 76 kerken te vinden. De staking in Bongani is trouwens voorbij, maar op andere plaatsen laaien nieuwe stakingen op. Diezelfde week ontstonden er plannen om op de Vaal-Oranje school kinderen te gaan begeleiden door middel van sport en spel om de sociale vaardigheden te vergroten. Als het pauze is, gaat de sirene af en rennen 2000 kinderen het ‘schoolplein’ op. De leraren kunnen al het geweld niet bijbenen en de groepsdynamiek wordt al snel zichtbaar. Een aantal weken geleden mocht ik het gesprek leiden naar de adjunct directrice en de 2 docenten waarmee we samenwerken. In mijn beste Afrikaans probeerde ik uit te leggen wat we kwamen doen. Tot enige verbazing begrepen ze het ook nog! Mooi meegenomen. Vorige week hebben Floris, Romy en ik een paar dagen meegedraaid. We gaan met Graad 4 werken, omdat die het meest onhandelbaar zijn en te omvangrijk. Graad 4 is vergelijkbaar met groep 5 in Nederland, de kinderen zijn 9/10 jaar. Graad 4 bestaat uit 6 klassen, waarbij elke klas gemiddeld met 46 leerlingen is gevuld. We hebben al een officiële vergadering meegemaakt, waardoor de verticale lijnen in de organisatie meteen duidelijk werden. Ook in de klassen was dit duidelijk. De leraar is de baas, luister je niet, dan heb je een heel groot probleem. Het deed mij persoonlijk wat denken aan het leger. Misschien komt dat ook wel doordat iedereen een uniform draagt. We hebben bij een aantal lessen mogen observeren. In zo’n les komt er veel op je af. De kinderen zijn zo verschillend van elkaar en hebben soms ingewikkelde gedragingen. Naar mate je beter kijkt, zie je aan de kleding welke kinderen het armst zijn. Kledingstukken zijn dan afgescheurd of kinderen hebben geen schoenen aan. Ook aan de lichaamsbouw kun je steeds beter zien welke kinderen er wel te eten krijgen, en welke niet. Daarnaast heb ik kinderen gezien met lichamelijke beschadigingen, zoals een dik oog. Om een voorbeeld te geven van de gewelddadigheid onder de kinderen: op een middelbare school in een andere township heeft een van de kinderen met een liniaal of pen in het oog van een ander kind geprikt, waardoor het kind blind is geworden. Schokkend, ingewikkeld en indrukwekkend om te zien allemaal. Gelukkig kregen we alle tijd om te observeren, want de leraar was 50 van de 60 minuten afwezig. Volgende week gaan we beginnen met onze opdracht. Per klas halen we maximaal 10 kinderen uit de les, waarvan de leraar heeft aangegeven dat er gedragsproblemen zijn. Aan deze kinderen gaan we door middel van sport en spel sociale vaardigheden aanleren. Op maandagochtend en dinsdag ochtend zijn we op de Vaal-Oranje school aanwezig.

Als je dacht dat dat het was, er komt nog meer! Deze week ben ik begonnen met mijn stage bij Briliant Cut. Dit is een opleidingscentrum, een niet winstgevende organisatie dat in 2012 is opgericht. De missie is om volwassenen toe te rusten met vaardigheden om de cirkel van armoede en werkeloosheid te verbreken. Er worden cursussen aangeboden voor vrouwen tussen de 18 en 45 jaar. Ze kunnen hier het vak ‘Huisbestuur’ en ‘Rekenaarvaardighede’ volgen. Onder huisbestuur vallen levensvaardigheden, persoonlijke hygiëne en welstand, was- en strijkvaardigheden, keukenvaardigheden en persoonlijk geldbeheer. De andere cursus richt zich op technische vaardigheden op de computer. De wasserette en de keuken zijn bronnen van inkomst voor de organisatie. Veel studenten brengen hier de was en veel mensen uit het dorp bestellen er wat lekkers. De afgelopen dagen heb ik 2 ochtenden in de keuken gestaan om met de studenten van briliant cut te koken en te bakken. Volgende week gaan José en mijn begeleidster bij Briliant cut kijken wat ik daar kan doen. Het zou heel gaaf zijn als ik daar iets kan betekenen in levensvaardigheden en persoonlijke hygiëne.

Op de woensdag heb ik coachingsgesprekken met betrekking tot stage en persoonlijke ontwikkeling. Zo ziet mijn schema er uiteindelijk uit:
Maandag: 9-13 Vaal-Oranje school, 14-17 Sportveld Breipaal
Dinsdag: 9-13 Vaal-Oranje school, 14-17 Sportveld Breipaal
Woensdag: 10-14 Coaching
Donderdag: 8-13 Briliant cut, 14-17 Sportveld Breipaal
Vrijdag: 8-13 Briliant cut

Een vol schema, maar in de weekenden kan ik lekker uitrusten. Zo ben ik een zaterdag naar Kimberley geweest om daar ‘The Big Hole’ te bezoeken. Erg mooi! Afgelopen zondag ben ik naar een kerk geweest in Breipaal. Daar kwam het Afrikaanse kerkgevoel wel naar boven! Iemand begint te zingen waarop de hele zaal meezingt. Niemand weet welk nummer er komt en hoelang het duurt. Prachtig dat iedereen uit zichzelf canon zingt. En dan het ritme, iedereen slaat op de Bijbel of klapt in de handen. Allemaal een ander ritme, waardoor je nooit verkeerd kunt zitten. De kerk was totaal zwart, om zo te zeggen, we waren de enige blanken. De komende weken ga ik eens kijken welke kerken er zoal zijn en ik hoop dan ook een kerk te vinden die een beetje op mijn geliefde Pijler lijkt. Gelukkig heb ik een medestander omdat Lisette naar de VEZ in Zwolle gaat. Dat komt dus wel goed! Doordeweeks hebben we kookgroepen van 9 meiden per kookgroep, waardoor je goed je rust kan pakken. In de weekenden benutten we de braai regelmatig, waardoor we steeds meer inburgeren.

Aan de dieren raken we steeds beter gewend. Toen ik mijn blog aan het schrijven was, wilde ik zeggen dat ik niet meer bang was, maar die zelfde avond bewees het tegendeel zich. Ik zat rustig buiten met mijn laptop tot een enorme tor mijn rust kwam verstoren. Ik schrok me rot waardoor mijn laptop een salto naar de grond maakte. Inmiddels is alles weer gemaakt en heb ik veel geluk gehad, maar ik kon het verhaal niet verzwijgen in de blog. De neushoorns lijken steeds wat dichter bij het huis te komen en we komen ze regelmatiger onderweg tegen. Aan de omgeving van het dorp raak ik ook meer gewend. Het verschil tussen arm en rijk begint normaler te lijken, maar de werelden daarbinnen worden steeds meer zichtbaar. Dit komt deels doordat ik meerdere stageplaatsen heb. De wereld van drugs en alcohol zijn hierin schrikbarend, evenals de wereld van geweld.

Al met al, gaat het hier dus prima. De tijd gaat naar mijn idee nu al veel te snel en geniet elke dag nog evenveel van de omgeving. Mijn beeld van de cultuur is iets minder positief dan de eerste weken, maar ook dat hoort er bij! Bedankt voor de interesse vanuit Nederland!