Nog 1,5 week!
Door: Denise Bliek
Blijf op de hoogte en volg Denise
23 Januari 2014 | Zuid-Afrika, Kimberley
Hoi Allemaal,
Het is bijna zover! Over anderhalve week zit ik in het vliegtuig naar Zuid-Afrika. De reis waar ik me het afgelopen jaar op voorbereid heb. Ik heb de ambitie om na mijn opleiding (sociaal pedagogische hulpverlening) te gaan werken in het buitenland. Om ervaring op te doen en om te kijken of het werken in het buitenland inderdaad mijn ambitie is, besloot ik om stage te gaan lopen in Afrika. In februari 2013 volgde ik het vak: ‘Internationaal Studie Traject,’ ter voorbereiding op een stage in het buitenland. ‘Toevallig’ hoorde ik dat er een project opgestart werd in Zuid-Afrika, door een de docent van de Hogeschool Utrecht. Mijn interesse was gewekt! Tijdens mijn IST-vak richtte ik mij op Zuid-Afrika en al snel hoorde ik dat een stage in het derde jaar mogelijk was. Vanaf april 2013 ben ik actief bezig geweest om dit organisatorisch haalbaar te maken. Het is namelijk niet gebruikelijk dat een derdejaars SPH student voor stage naar het buitenland gaat. Bij deze raad ik iedereen dan ook af om dezelfde weg te gaan die ik ben gegaan het afgelopen jaar. Vanaf de zomer van 2013 waren mijn voorbereidingen in volle gang. Ik begon met rijlessen, een cursus Zuid-Afrikaans en mijn Nederlandse stageplaats. In november haalde ik mijn rijbewijs, in december sloot ik mijn cursus Zuid-Afrikaans af en gisteren heb ik mijn stage in Nederland afgerond. In het derde studiejaar van SPH lopen de studenten 10 maanden stage. Normaal gesproken gebeurt dit allemaal in Nederland, op dezelfde stageplaats. Door mijn wens om naar het buitenland te gaan, werd deze periode 50/50 verdeeld. 5 maanden in Nederland stage lopen en 5 maanden in Zuid-Afrika. De opleiding was niet ingesteld op deze vorm, waardoor ik extra hard heb moeten werken. Ter illustratie: supervisie is normaliter een traject van 10 maanden, dat ik in 5 maanden heb afgerond. De 3 praktijkopdrachten die op stage uitgevoerd moeten worden (elk staat voor 140 studie uren) heb ik in 5 maanden gedaan, in plaats van in 10 maanden. Waar andere studenten maximaal 2 stage gesprekken hadden in de periode van 5 maanden, had ik er 3 – waar ook de nodige verslaglegging bij hoorde. Het was bikkelen, maar met een goede planning en flink wat doorzettingsvermogen en motivatie wel haalbaar. Parallel aan dit proces, liep ook mijn visum aanvraag wat ongeveer 5 maanden in beslag nam. Dit heeft nog voet in de aarde gehad door alle papieren die ik heb moeten verzamelen. Ten slotte verhuis ik morgen terug naar mijn ouderlijk huis, nadat ik anderhalf jaar op kamers heb gewoond in Utrecht. Kortom, er kwam ontzettend veel bij kijken om alles op tijd klaar te krijgen.
Vanaf januari is het een leuke, drukke periode voor mij geweest waarin alles samen kwam. Ik heb afscheid mogen nemen van familie en vrienden en ik heb mijn stage op een hele positieve manier afgesloten. Het afgelopen half jaar heb ik met blinde en slechtziende mensen mogen werken. Het was een fantastische stageplaats, die ik niet zal vergeten! Het afgelopen jaar voelde ik me geleid door God, ik wist dat dit de weg voor mij was. Alles klopte, de stageplaats, maar ook alle voorbereidingen. Het paste allemaal precies in de planning en iedere dag kreeg ik de bevestiging dat de stage in Zuid-Afrika mij goed zou doen. Ik zou later graag in het buitenland willen werken omdat ik sommige aspecten van cultuur in Nederland niet prettig vind. Een opvallend aspect daarin, is de hoge mate van individualiteit (indexcijfer 80). Nederland is grotendeels gericht op zelfstandigheid, succes en eigen identiteit/beroepsvorming. Ik wil onderzoeken of een collectivistische samenleving mij meer ligt. Zo zijn er meerdere aspecten, die ik wil onderzoeken in Zuid-Afrika. Gezien de cijfers, is er een degelijk verschil tussen de landen en zou ik hier een conclusie uit kunnen trekken (in Zuid-Afrika is het indexcijfer ongeveer 60). Een culturele ontdekkingsreis dus, waarbij ik ook los zal komen van mijn bestaan in Nederland. Wat blijft er van mij over als ik in the middle of nowhere zit? Ik me richten op mijn geloof en hier ook in groeien. Het belangrijkste voorwerp in mijn koffer zal dan ook mijn Bijbel zijn. Voor mij zal de Bijbel een richtlijn zijn om in Zuid-Afrika te leven.
En dan nu concreet, want ik heb nog niets over mijn stage-opdracht verteld! Er zijn trouwens meerdere studenten die projecten gaan vormgeven in Douglas. Met een aantal zal ik op 3 februari ook samen reizen. Met 2 andere studenten zal ik een sport en spel project gaan vormgeven in een township. Er is een docent van de HU aanwezig in Douglas, om ons te begeleiden. Township Breipaal is over het algemeen de locatie waar kleurlingen woonachtig zijn. (in Zuid-Afrika heerst de Apartheid, waarbij onderscheid gemaakt wordt in Zwarten, Kleurlingen en Blanken) In Breipaal wonen 18.000 mensen. Breipaal heeft 1 kliniek, 1 pré school, 1 opvang voor gehandicapte kinderen, lagere school, middenschool en hogere school, 2 speelvelden, Aids voorlichting centrum en verschillende kerken. De armoede in de Townships is groot. Werkeloosheid, alcohol en drugsverslaving, huiselijk geweld en seksueel misbruik zijn de meest voorkomende problematieken die voorkomen. De kinderen groeien veelal op in gebroken gezinssystemen en hebben te maken met fysieke en emotionele verwaarlozing. De verslavingsproblematiek speelt ook een rol bij de jonge kinderen. Veel kinderen zijn verslaafd aan alcohol, lijm of draga. Daarnaast spelen Aids, TBC en FAS syndroom een grote rol in de ontwikkeling van de kinderen. Veel kinderen verlaten voortijdig de school. Er is sprake van grote leerachterstanden, gedragsproblemen, gangster vorming op school, ontbreken van betrokkenheid van ouders bij school en het ontbreken van passend onderwijs. Ons project richt zich op kinderen van 5 t/m 12 jaar. In Breipaal gaat het om een aantal van 1645 leerlingen. De school omschrijft de problematiek als volgt: veel leerlingen hebben een leerachterstand en vertonen gedragsproblemen, daarnaast is er sprake van een groot verzuim. Het ontbreken van discipline en pesten spelen een grote rol op school. De school wil graag ondersteuning in het aanleren van discipline en omgaan met pestgedrag door middel van sport en spel. We bieden als studenten dus een sportproject aan dat gericht is op sociale vaardigheden. Met alle studenten wonen we op een privé terrein, waar we de enige bewoners zijn. Nouja, op alle dieren na dan. Denk aan giraffes, bokken, neushoorns etc. Het wildpark waar we in wonen heeft een oppervlakte van 5000 hectare. De studentenwoningen zijn nog niet gebouwd, vandaar dat we in dit stulpje verblijven. For the record: ik ben de enige en eerste derdejaars SPH studente op project Douglas!
Wil je mijn verhalen blijven volgen, meld je dan aan bij de mailinglist.
Liefs en tot de volgende blog!
Denise
Het is bijna zover! Over anderhalve week zit ik in het vliegtuig naar Zuid-Afrika. De reis waar ik me het afgelopen jaar op voorbereid heb. Ik heb de ambitie om na mijn opleiding (sociaal pedagogische hulpverlening) te gaan werken in het buitenland. Om ervaring op te doen en om te kijken of het werken in het buitenland inderdaad mijn ambitie is, besloot ik om stage te gaan lopen in Afrika. In februari 2013 volgde ik het vak: ‘Internationaal Studie Traject,’ ter voorbereiding op een stage in het buitenland. ‘Toevallig’ hoorde ik dat er een project opgestart werd in Zuid-Afrika, door een de docent van de Hogeschool Utrecht. Mijn interesse was gewekt! Tijdens mijn IST-vak richtte ik mij op Zuid-Afrika en al snel hoorde ik dat een stage in het derde jaar mogelijk was. Vanaf april 2013 ben ik actief bezig geweest om dit organisatorisch haalbaar te maken. Het is namelijk niet gebruikelijk dat een derdejaars SPH student voor stage naar het buitenland gaat. Bij deze raad ik iedereen dan ook af om dezelfde weg te gaan die ik ben gegaan het afgelopen jaar. Vanaf de zomer van 2013 waren mijn voorbereidingen in volle gang. Ik begon met rijlessen, een cursus Zuid-Afrikaans en mijn Nederlandse stageplaats. In november haalde ik mijn rijbewijs, in december sloot ik mijn cursus Zuid-Afrikaans af en gisteren heb ik mijn stage in Nederland afgerond. In het derde studiejaar van SPH lopen de studenten 10 maanden stage. Normaal gesproken gebeurt dit allemaal in Nederland, op dezelfde stageplaats. Door mijn wens om naar het buitenland te gaan, werd deze periode 50/50 verdeeld. 5 maanden in Nederland stage lopen en 5 maanden in Zuid-Afrika. De opleiding was niet ingesteld op deze vorm, waardoor ik extra hard heb moeten werken. Ter illustratie: supervisie is normaliter een traject van 10 maanden, dat ik in 5 maanden heb afgerond. De 3 praktijkopdrachten die op stage uitgevoerd moeten worden (elk staat voor 140 studie uren) heb ik in 5 maanden gedaan, in plaats van in 10 maanden. Waar andere studenten maximaal 2 stage gesprekken hadden in de periode van 5 maanden, had ik er 3 – waar ook de nodige verslaglegging bij hoorde. Het was bikkelen, maar met een goede planning en flink wat doorzettingsvermogen en motivatie wel haalbaar. Parallel aan dit proces, liep ook mijn visum aanvraag wat ongeveer 5 maanden in beslag nam. Dit heeft nog voet in de aarde gehad door alle papieren die ik heb moeten verzamelen. Ten slotte verhuis ik morgen terug naar mijn ouderlijk huis, nadat ik anderhalf jaar op kamers heb gewoond in Utrecht. Kortom, er kwam ontzettend veel bij kijken om alles op tijd klaar te krijgen.
Vanaf januari is het een leuke, drukke periode voor mij geweest waarin alles samen kwam. Ik heb afscheid mogen nemen van familie en vrienden en ik heb mijn stage op een hele positieve manier afgesloten. Het afgelopen half jaar heb ik met blinde en slechtziende mensen mogen werken. Het was een fantastische stageplaats, die ik niet zal vergeten! Het afgelopen jaar voelde ik me geleid door God, ik wist dat dit de weg voor mij was. Alles klopte, de stageplaats, maar ook alle voorbereidingen. Het paste allemaal precies in de planning en iedere dag kreeg ik de bevestiging dat de stage in Zuid-Afrika mij goed zou doen. Ik zou later graag in het buitenland willen werken omdat ik sommige aspecten van cultuur in Nederland niet prettig vind. Een opvallend aspect daarin, is de hoge mate van individualiteit (indexcijfer 80). Nederland is grotendeels gericht op zelfstandigheid, succes en eigen identiteit/beroepsvorming. Ik wil onderzoeken of een collectivistische samenleving mij meer ligt. Zo zijn er meerdere aspecten, die ik wil onderzoeken in Zuid-Afrika. Gezien de cijfers, is er een degelijk verschil tussen de landen en zou ik hier een conclusie uit kunnen trekken (in Zuid-Afrika is het indexcijfer ongeveer 60). Een culturele ontdekkingsreis dus, waarbij ik ook los zal komen van mijn bestaan in Nederland. Wat blijft er van mij over als ik in the middle of nowhere zit? Ik me richten op mijn geloof en hier ook in groeien. Het belangrijkste voorwerp in mijn koffer zal dan ook mijn Bijbel zijn. Voor mij zal de Bijbel een richtlijn zijn om in Zuid-Afrika te leven.
En dan nu concreet, want ik heb nog niets over mijn stage-opdracht verteld! Er zijn trouwens meerdere studenten die projecten gaan vormgeven in Douglas. Met een aantal zal ik op 3 februari ook samen reizen. Met 2 andere studenten zal ik een sport en spel project gaan vormgeven in een township. Er is een docent van de HU aanwezig in Douglas, om ons te begeleiden. Township Breipaal is over het algemeen de locatie waar kleurlingen woonachtig zijn. (in Zuid-Afrika heerst de Apartheid, waarbij onderscheid gemaakt wordt in Zwarten, Kleurlingen en Blanken) In Breipaal wonen 18.000 mensen. Breipaal heeft 1 kliniek, 1 pré school, 1 opvang voor gehandicapte kinderen, lagere school, middenschool en hogere school, 2 speelvelden, Aids voorlichting centrum en verschillende kerken. De armoede in de Townships is groot. Werkeloosheid, alcohol en drugsverslaving, huiselijk geweld en seksueel misbruik zijn de meest voorkomende problematieken die voorkomen. De kinderen groeien veelal op in gebroken gezinssystemen en hebben te maken met fysieke en emotionele verwaarlozing. De verslavingsproblematiek speelt ook een rol bij de jonge kinderen. Veel kinderen zijn verslaafd aan alcohol, lijm of draga. Daarnaast spelen Aids, TBC en FAS syndroom een grote rol in de ontwikkeling van de kinderen. Veel kinderen verlaten voortijdig de school. Er is sprake van grote leerachterstanden, gedragsproblemen, gangster vorming op school, ontbreken van betrokkenheid van ouders bij school en het ontbreken van passend onderwijs. Ons project richt zich op kinderen van 5 t/m 12 jaar. In Breipaal gaat het om een aantal van 1645 leerlingen. De school omschrijft de problematiek als volgt: veel leerlingen hebben een leerachterstand en vertonen gedragsproblemen, daarnaast is er sprake van een groot verzuim. Het ontbreken van discipline en pesten spelen een grote rol op school. De school wil graag ondersteuning in het aanleren van discipline en omgaan met pestgedrag door middel van sport en spel. We bieden als studenten dus een sportproject aan dat gericht is op sociale vaardigheden. Met alle studenten wonen we op een privé terrein, waar we de enige bewoners zijn. Nouja, op alle dieren na dan. Denk aan giraffes, bokken, neushoorns etc. Het wildpark waar we in wonen heeft een oppervlakte van 5000 hectare. De studentenwoningen zijn nog niet gebouwd, vandaar dat we in dit stulpje verblijven. For the record: ik ben de enige en eerste derdejaars SPH studente op project Douglas!
Wil je mijn verhalen blijven volgen, meld je dan aan bij de mailinglist.
Liefs en tot de volgende blog!
Denise
-
23 Januari 2014 - 13:27
Mam:
Het aftellen gaat nu steeds harder lijkt het wel! A lifechanging Experience... ook een beetje voor ons ;). We tellen met je mee, het is bijna zover! xx -
23 Januari 2014 - 16:24
Annie:
Hoi Denise,
Heb met belangstelling jouw verslag gelezen. Ik heb me aangemeld, dus zal je blijven volgen.
Ik wens je een hele goede tijd in Afrika. Hoop dat je er veel zult leren en antwoorden krijgt op de vragen die je hebt. Geniet er bovenal van. Het is een ervaring die je leven uiteindelijk alleen maar rijker zal maken.
Goede reis alvast!
Annie -
24 Januari 2014 - 09:17
Marleen Knobbe:
Hoi lieve Denise,
Wat een mooie plannen. Ik wil graag je reisverslag volgen. Het ga je goed! Liefs, Marleen -
24 Januari 2014 - 22:08
Charlotte Nap:
Hee Denise! Ik wil heel graag je blog volgen!! :D heel erg veel plezier meid. Geniet ervan! -
24 Januari 2014 - 22:50
Corné:
Hallo Denise!
Met grote belangstelling je verhaal gelezen, en diep onder de indruk van al je prestaties van het afgelopen jaar en al je voorbereidingen voor je aanstaande stage in Zuid Afrika.
Uiteraard wil ik me ook graag aansluiten om je blog te volgen, en wens je naast een voorspoedige reis, ook een bijzonder mooi en leerzame stage tijd toe.
Go Denise go, onderweg in het verwezenlijken van je dromen en ambities :-)
Heel veel succes en talrijke zegeningen.
Corné xxx -
25 Januari 2014 - 18:54
Sonja:
Ik heb je verhaal nog even niet kunnen lezen, daar wil ik even de tijd voor nemen (gaat niet met een baby die rondkruipt met zijn babywalker) Hoe kom ik op je mailinglijst? -
25 Januari 2014 - 19:30
Ruben:
Hoi Denise,
Het lijkt me leuk om je reisblog te volgen. Ik neem aan dat ik me bij deze aan kan melden voor de mailinglijst? ;) Veel succes met je reis en geniet ervan!
-
26 Januari 2014 - 15:37
Femke:
Ik heb mij aangemeld voor je blogs. Ben heel benieuwd hoe je het daar gaat hebben.
Veel succes, plezier en hopelijk heel veel fijne contacten zodat je een verschil kan maken daar! Liefs. -
26 Januari 2014 - 15:37
Femke:
Ik heb mij aangemeld voor je blogs. Ben heel benieuwd hoe je het daar gaat hebben.
Veel succes, plezier en hopelijk heel veel fijne contacten zodat je een verschil kan maken daar! Liefs. -
29 Januari 2014 - 22:07
Yvonne Hegger-van Schaik:
Hoi Denise,
Wat leuk zo'n snel bericht.
Ik ben benieuwd naar je belevenissen in Zuid-Afrika. Robert Jan zit hier op dit moment op kantoor en vraagt zich af of het daar wel goed zal gaan met jou (in Zuid-Afrika dus). Het lijkt hem maar niks in zo'n ver vreemd land tussen allerlei wilde dieren.
Lijkt mij wel een avontuur hoor!
Hé, Denise heel veel plezier de komende tijd en misschien tot je volgende blog.
Groetjes,
Yvonne en Robert-Jan -
02 Februari 2014 - 13:52
Klaas Vreeswijk:
Hoi Denise, ik wens je een gezegende tijd toe en bid dat je Gods beschermende hand mag ervaren. Houd me op de hoogte.
-
02 Februari 2014 - 22:58
Ella:
Hoi Denise,
Nu kun je echt aftellen! Ik wens je een heel gezellige laatste dag met je ouders morgen en natuurlijk een goede (vlieg)reis morgenavond zonder storingen en vertragingen.
'k Ben benieuwd naar je verhalen.
Groetjes,
Ella -
05 Februari 2014 - 22:18
Erica:
Ben heel benieuwd straks naar jou verhalen.Veel liefs Huib en Erica -
15 Februari 2014 - 18:02
Aartje Huijzer:
Wat geweldig om daar stage te lopen. Wij zijn al twee keer in zuid afrika geweest. En gaan in oktober weer. Hoe lang blijf je daar? Veel plezier geniet er van
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
